Verslag een
Door: Arjenne
Blijf op de hoogte en volg Arjenne
06 November 2016 | Haïti, Passe Catabois
Hallo allemaal mijn eerste reisverslag.
Afgelopen woensdag ben ik naar Haiti vertrokken. Na een lange maar goede vlucht landde ik in Atlanta, gevolgd door de vlucht naar Port au Prince, Haiti. Daar op het vliegveld werd ik opgehaald door Nader Ellionor, een contactpersoon van de stichting. Het was erg fijn dat hij me kwam ophalen, wanneer de zon ondergaat in Haiti is het erg donker. Er is weinig straatverlichting en wegen zijn niet altijd goed aangelegd. Na een overnachting in een hotel en een busreis van zes uur naar Port de Paix, kwam ik daarna eindelijk aan in Passe Catabois. Een klein dorpje in het Noorden van Haiti. Ik woon in het gastverblijf van Anne-Marie en Rob, de Nederlanders die het ziekenhuis hier zijn begonnen. Ik heb een eigen kamer in het verblijf, het ziet er goed uit.
Gisteren ben ik met Marloes en Kalou (Haitiaanse jongen die Marloes Engelse les geeft) met een motortaxi naar een markt geweest. Daar een grote mensenmassa, Haitianen die spullen verkopen om wat geld te verdienen om eten van te kopen. Ik vond het erg triest, wij als blanken werden snel opgemerkt en aangeraakt om te voelen of we wel echt waren. Mensen kwamen naar ons toe en bedelden om geld omdat ze niks te eten hebben. Ze weten dat blanken geld hebben en proberen op elke manier aan geld te komen. Tijdens de motorrit werd er ineens een touw over de weg gespannen 'omdat er aan de weg gewerkt werd'. We moesten geld betalen om door te mogen. Gelukkig hadden we Haitiaanse taxichauffeurs die niet geloofde in deze onzin, na een kort gesprek mochten we door. Aan bedelaars op de markt kan je niks geven ook al zou je dat wel willen, als je daaraan begint is dat nieuws snel verspreid en heb je hordes mensen achter je aan lopen. Je kan beter spullen kopen zodat de mensen wat verdienen en daarmee eten kunnen kopen. Het is erg als je er aan denkt dat mensen afhankelijk zijn van jouw uitgaven om te kunnen eten of hun kinderen te eten kunnen geven. Het is niet bijzonder als mensen hier 1 keer per dag eten. Iets wat je in Nederland echt niet kunt voorstellen. Ondanks dat zien Haitianen er over het algemeen niet heel mager uit, hun bouw is redelijk grof en groot, ik val er niet op met mijn Nederlandse lengte van 1.75 m.
Weer thuis aangekomen hebben Marloes en ik eten gekookt en zijn we naar bed gegaan. Om 20.00 gaat Haiti naar bed, het is donker en er is niks meer te doen. Geen tv, geen sport, slapen en de jongeren die een telefoon hebben worden midden in de nacht wakker om te internetten. Overdag is internet erg slecht, 's nachts werkt het beter omdat het netwerk minder bezet is. Om 5.00 begint Haiti te ontwaken voor de hitte die komt. Een wekker is niet nodig want de dieren ontwaken je.
Gisteren heb ik het ziekenhuis al gezien, later horen jullie daar meer over!
Afgelopen woensdag ben ik naar Haiti vertrokken. Na een lange maar goede vlucht landde ik in Atlanta, gevolgd door de vlucht naar Port au Prince, Haiti. Daar op het vliegveld werd ik opgehaald door Nader Ellionor, een contactpersoon van de stichting. Het was erg fijn dat hij me kwam ophalen, wanneer de zon ondergaat in Haiti is het erg donker. Er is weinig straatverlichting en wegen zijn niet altijd goed aangelegd. Na een overnachting in een hotel en een busreis van zes uur naar Port de Paix, kwam ik daarna eindelijk aan in Passe Catabois. Een klein dorpje in het Noorden van Haiti. Ik woon in het gastverblijf van Anne-Marie en Rob, de Nederlanders die het ziekenhuis hier zijn begonnen. Ik heb een eigen kamer in het verblijf, het ziet er goed uit.
Gisteren ben ik met Marloes en Kalou (Haitiaanse jongen die Marloes Engelse les geeft) met een motortaxi naar een markt geweest. Daar een grote mensenmassa, Haitianen die spullen verkopen om wat geld te verdienen om eten van te kopen. Ik vond het erg triest, wij als blanken werden snel opgemerkt en aangeraakt om te voelen of we wel echt waren. Mensen kwamen naar ons toe en bedelden om geld omdat ze niks te eten hebben. Ze weten dat blanken geld hebben en proberen op elke manier aan geld te komen. Tijdens de motorrit werd er ineens een touw over de weg gespannen 'omdat er aan de weg gewerkt werd'. We moesten geld betalen om door te mogen. Gelukkig hadden we Haitiaanse taxichauffeurs die niet geloofde in deze onzin, na een kort gesprek mochten we door. Aan bedelaars op de markt kan je niks geven ook al zou je dat wel willen, als je daaraan begint is dat nieuws snel verspreid en heb je hordes mensen achter je aan lopen. Je kan beter spullen kopen zodat de mensen wat verdienen en daarmee eten kunnen kopen. Het is erg als je er aan denkt dat mensen afhankelijk zijn van jouw uitgaven om te kunnen eten of hun kinderen te eten kunnen geven. Het is niet bijzonder als mensen hier 1 keer per dag eten. Iets wat je in Nederland echt niet kunt voorstellen. Ondanks dat zien Haitianen er over het algemeen niet heel mager uit, hun bouw is redelijk grof en groot, ik val er niet op met mijn Nederlandse lengte van 1.75 m.
Weer thuis aangekomen hebben Marloes en ik eten gekookt en zijn we naar bed gegaan. Om 20.00 gaat Haiti naar bed, het is donker en er is niks meer te doen. Geen tv, geen sport, slapen en de jongeren die een telefoon hebben worden midden in de nacht wakker om te internetten. Overdag is internet erg slecht, 's nachts werkt het beter omdat het netwerk minder bezet is. Om 5.00 begint Haiti te ontwaken voor de hitte die komt. Een wekker is niet nodig want de dieren ontwaken je.
Gisteren heb ik het ziekenhuis al gezien, later horen jullie daar meer over!
-
06 November 2016 - 14:56
Wim En Mariet Teromp:
Wat fijn dat we op deze manier je belevenissen kunnen volgen, we kijken al weer uit naar je volgende verslag.
Hartelijke groet van ons allebei -
06 November 2016 - 19:09
Angelie Thoone:
Hè Arjenne,
Fijn om te horen dat je goed bent aangekomen. Ontzettend veel plezier toegewenst daar! Ik ga je verhalen zeker volgen!
Groetjes Angelie -
06 November 2016 - 19:40
Edwin:
Wat leuk om je eerste verslag te lezen! Ik kijk nu al uit naar de volgende. -
06 November 2016 - 21:32
Jacob Uijl:
Hoi Arjenne, met plezier je verslag gelezen. Ik ga het volgen hoor! Een fijne en goede tijd toegewenst in dat verre land!
-
06 November 2016 - 22:47
Geert Hulsbos:
Dag Arjenne. Wij vernamen hier dat er een brand geweest zou zijn in het ziekenhuis van Passe Catabois. Kun jij daar wat meer over vertellen? De diaconie van PG Waalwijk steunt dit project. Als het nodig is kunnen wij nadenken over de vraag wat wij hierin kunnen betekenen. -
07 November 2016 - 20:55
Johan & Marijke :
Hallo Arjenne wat mooi dat de reis goed is verlopen, wel een hele onderneming hoor, en wat krijg je veel indrukken , als ik het zo allemaal kan lezen van je , hopen dat je het goed naar je zin mag hebben , en ja wij als diakenen willen graag horen hoe het allemaal met je mag gaan.
Wens je een goed tijd
Hartelijke groet van Johan & Marijke -
12 November 2016 - 15:47
Alies:
Hoi zus,
Mooi verhaal, we hopen snel meer te horen!
Liefs -
14 November 2016 - 11:24
Karen Dekker:
Gaaf Arjenne! Leuk om te lezen.
Een goede tijd daar gewenst en ook veel succes!
Groetjes Karen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
