Een warme kerst en nieuwjaar!

Afgelopen kerst is een bijzondere kerst geweest voor mij. Geen familie, geen kerstboom, geen kerstdienst, maar wel een kerstdiner.
Vòòr kerst hadden Lourens, Marloes en ik besloten dat we, net zoals we in Nederland gewend zijn, een kerstdiner wilden op eerste kerstdag. We wilden graag Haitiaans eten dus hadden we een Haitiaans meisje, Shertan, gevraagd of ze ons kerstdiner wilde maken. Shertan kookt een paar keer per week voor Rob en ze is een van de weinige Haitianen die tot nu toe betrouwbaar is gebleken. Zij zou het hoofdgerecht maken en wij het voor- en nagerecht. Toen we het vroegen begon ze te glunderen en al helemaal toen ze hoorde dat ze zelf op de markt met ons geld inkopen mocht doen. Aan haar reactie te zien waren we blij dat we haar gevraagd hadden. Wij wisten dat ze voor een (levende) kip aan het sparen was, dus besloten we om haar een kip cadeau te doen als bedankje voor het koken. En natuurlijk mocht ze bij het kerstdiner aanschuiven. Shertan wilde graag een kip om kuikentjes te krijgen. Grappig is dat de mensen hier denken dat elk ei wat een kip legt een bevrucht ei is. We hebben proberen uit te leggen dat daar toch echt een haan voor nodig is, maar Haitianen nemen dat in ieder geval van ons, niet aan. Er lopen hier in het dorp veel hanen rond waardoor elk ei wat gelegd wordt zo ongeveer wel bevrucht is. Misschien geeft dat een verklaring waarom ze ons niet willen geloven.

Vorige week zaterdag op de markt in Port de Paix wilden we de kip kopen. We wisten niet of de kip mee kon op de motor dus vroegen we voordat we naar huis gingen aan de chauffeur of dat kon. De chauffeur reageerde bijna verontwaardigd op deze vraag, waarom niet? Oke mooi, we zouden wel zien hoe dat ging gebeuren. We stapten met z'n zessen op de motor (twee motors, twee Haitiaanse chauffeurs, drie Nederlanders en een Haitiaanse vriend) en reden naar de straat waar ze kippen verkochten. De koopvrouw met kippen had al snel door dat we een kip wilden kopen, en toonde ons verschillende kippen door ze ruw aan hun vastgebonden poten op te pakken en ze op zijn kop te laten zien. Ongemakkelijk en proberend haar te laten stoppen stonden we daar, toch wel erg apart om zo kippen te keuren. Een chauffeur wees een kip aan en zei dat dat een goede kip was. Hij onderhandelde en voor 80 Haitiaanse dollar (ongeveer 6 euro) kregen we de kip mee. Yes we hadden een kip, maar hoe moest de kip mee naar huis? Een uur op de motor.. We hadden geen kooi bij of iets wat daar op leek. Bij de motor aangekomen pakte Bender (de Haitiaanse vriend) de kip bij z'n poten en hield hem op zijn kop naast zich vast. Zo ging de kip mee op de motor naar Passe-Catabois. Het was een bijzonder gezicht. Zoals ik al eerder had verteld moet je met de motor door drie rivieren heen om naar de stad te kunnen. Marloes en ik zaten samen met een chauffeur op de motor. We reden de tweede rivier door en jawel, hetgeen wat al vaak in mijn hoofd afspeelde gebeurde, we verloren grip en vielen met motor en al in het water. Lourens reed met chauffeur en Bender achter ons en zij zagen het gebeuren. Bender zag nood en schoot ons te hulp. Zonder na te denken gooide hij de kip achter zich weg, sprong het water in en hielp de motor uit de rivier rijden. De kip lag nu kakelend midden op de weg, zijn poten vastgebonden waardoor hij zich moeizaam kon bewegen. Terwijl Bender ons hielp om de motor uit de rivier te rijden, ontfermde Lourens zich nu over de kip. De kip kwam op zijn kop en wat ver weggehouden van Lourens weer snel tot rust. Marloes, de chauffeur en ik waren drijfnat, ook onze spullen. Ik had al een vermoeden dat dit ooit zou kunnen gebeuren dus had ik de spullen om hier te kunnen overleven (lees paspoort, geld en telefoon) in een waterdichte plastic zak in mijn tas gedaan. De spullen waren gered en zelf hadden we gelukkig ook niks. Nadat we de motor met de 'quick start' weer gestart hadden, konden we de terugweg vervolgen. Eenmaal na een koude rit thuis gekomen vol hobbels en obstakels leefde wonderbaarlijk genoeg en gelukkig de kip nog. Diezelfde avond hebben we de kip, verpakt in rood lint, aan Shertan gegeven. Ze was er erg blij mee en bedankte ons hartelijk.

De volgende dag was het kerst. We hebben heerlijk gedineerd, pompoensoep vooraf, rijst met bonen, kip en rauwkost als hoofdgerecht en warme banaan met gesmolten hagelslag en (chemische) Nederlandse klop-klop slagroom als toetje. Buitenom ons gezellige kerstdiner hebben we die zondag weinig van kerst gezien. Toch waren we benieuwd of Haitianen weten wat kerst is, wat er met kerst gevierd wordt. Dr. Anna was ook nieuwsgierig en stelde voor om het aan wat patienten te vragen in het ziekenhuis. Maandag, in Nederland Tweede Kerstdag, waren we weer aan het werk. We zette ons plan in werking en Dr. Anna vroeg aan de eerste patient of ze wist wat kerst was, wat er dan gevierd wordt. De vrouw zat met haar zoontje op haar schoot en antwoordde zonder enige twijfel: 'Hij heeft iets aan z'n ballen, hij heeft pijn aan z'n ballen'. Vol verbazing schoten we in de lach en we gaven het gelijk op. Geen kerst in Haiti.

Vanavond de jaarwisseling, nieuwjaar wordt hier wel gevierd. Hier blijven de mensen niet tot twaalf uur op omdat de mensen in het donker bang zijn voor kwade geesten, ook wel 'voodoo geesten'. Wij hebben een spelletjesavond gepland staan met verse vruchtensap als champagne. Net iets anders maar zeker niet minder lekker. Morgen ochtend is het hier feest, families gaan bij elkaar op bezoek en er wordt chocolademelk en koffie gedronken en soep gegeten. Iets wat hier normaal niet gedaan wordt.

Volgende week dinsdag komt een vriendin, Lobke, hier in Haiti aan. Dan is er ook een Russisch-Amerikaans team wat hier verblijft. Zij trekken met een tentenkamp het binnenland in om mensen medische hulp te verlenen en voedsel uit te delen. We mogen een paar dagen met hun mee. Daarna vertrekken Lobke en ik voor een volgend avontuur naar Cuba!

Nu eerst de jaarwisseling, iedereen een hele fijne jaarwisseling en een goed 2017 toegewenst!

Oja, de mamba actie loopt erg goed! Er is al 995 euro overgemaakt. Dat is mamba voor 199 kinderen!